پژوهش حوزه

وب سایت جامع حوزه های علمیه

پژوهش حوزه

وب سایت جامع حوزه های علمیه

پژوهش حوزه

بسم الله الرحمن الرحمیم

بعد از یکسال وقفه در ارائه خدمات سایت pajooheshhowzeh.ir امروز با روشی دیگر و سبکی جدید و با ارائه مطالبی متفاوت در خدمت همه دوستان و کاربران خواهیم بود.
لطفا دوستان ما را از نظرات سازنده خود در ارائه مطالب بهتر دریغ نفرمایند.
با تشکر
مدیر مسئول پژوهش حوزه
مهدی جمشیدی

تبلیغات
آخرین نظرات

۷۶ مطلب در تیر ۱۳۹۳ ثبت شده است

 

چکیده

معنا ومفهوم در پرورش معنوی و کرامات انسان در پرتو جهاد اقتصادی، مفاهیم ارزشمند و چند جانبه ای همراه دارد. که این منشور به صورت همه جانبه مشتمل بر مباحث اولیه تعریف اقتصاد، اقتصاد غرب مقایسه اقتصاد غربی و اقتصاد اسلامی و اقتصاد صحیح، درج تعالیم صحیح برای رسیدن به پله های اقتصاد در پرتو جهاد اقتصادی می باشد این به گونه ای است که اخلاق و شرح اخلاق علوی که سیره انبیا و اولیا جهت پیشرفت می باشد به گونه ای خاص و به همراه گیرایی ویژه در جنبه های علمی و عملی، به نتیجه می رسد که در این مجموعه با یاری رساندن از فرامین اهل بیت عصمت و طهارت، مقالات استاد شهید مطهری و برخی اندیشمندان بزرگوار در عرصه فرهنگ سازی جهاد اقتصادی در جای خود استفاده شده است. این مجموعه حاصل مطالعه ناقابل حقیر در جنبه های مختلف ارزیابی از این تحقیق عمیق می باشد که تحفه ای است ناچیز از اقیانوس بی کران تعریف که برداشت بزرگان علم معرفت و اخلاق درپرتو مباحث اقتصادی است

 

۱۵ تیر ۹۳ ، ۱۷:۲۷
مهدی جمشیدی

بررسی حکم فقهی و حقوقی حضانت کودکان مشروع و نامشروع

     چکیده

     حضانت کودکان چه مشروع و چه نامشروع ، موضوع بسیار مهمی است که از سالها پیش مورد بحث و بررسی فقها در فقه و حقوقدانان در حقوق مدنی بوده است . این مقاله به اثبات می رساند که حضانت کودکان نوعی ولایت است که خداوند متعال برای پدر و مادر در طول یکدیگر قرار داده است و تکلیفی است که قابل اسقاط نیست ، و آنان نمی توانند از خود سلب مسئولیت نمایند و یا به بیگانگان واگذار نمایند ، اگرچه شیر دادن از جنس حقوق است و مادر نمی توانند از خود سلب مسئولیت نماید ، ولی در این رابطه ، قانون مواردی را دال بر سقوط حضانت پیش بینی کرده است ؛ از طرفی با بیان مطالبی دیگر ، اثبات شده است که حضانت فرزند نامشروع هم بر عهدۀ پدر و مادر طبیعی اوست نه مردم جامعه و یا دولت اسلامی ؛ فقط بین آنها توارث وجود ندارد و در سایر احکام مانند فرزند قانونی است .

     کلید واژه ها : حضانت ، ولایت اطفال ، فرزند نامشروع ، مسئولیت .

 

 

۱۵ تیر ۹۳ ، ۱۷:۲۳
مهدی جمشیدی

 

چکیده

از بین راه های خداشناسی، عارفان، راه انفسی را برتر از راه آفاقی می دانند. خودشناسی امکان رسوخ بی واسطه بشر به تجلی الهی ودرک آن را برای او میسر می سازدو به علاوه می توان با آیینه قرار دادن صفات انسانی برای صفات الهی، شناختی نزدیکتر از اسمای الهی به دست آورد. عارفان مسلمان براساس الهامی که از آیات واحادیث به ویژه حدیث «من عرف نفسه (فقد) عرف ربه»  گرفته اند، به تبیین انواع راههای ارتباط بین خود شناسی و خدا شناسی پرداخته اند.

ابن عربی (م638ه) از مشهورترین عارفان مسلمان که موسس مکتب غالب و مقبول در عرفان نظری در بین عارفان پس از خود بوده نیز به ارتباط دو معرفت، و نحوه دلالت حدیث و استفاده از آن در مباحث معرفتی اهتمامی ویژه داشت تا بدانجا که یشترین رقم استفاده و استشهاد در فتوحات مکیۀ وی مربوط به همین حدیث شریف است.

 

 

 

۱۵ تیر ۹۳ ، ۱۷:۱۹
مهدی جمشیدی

 

موضوع تحقیق :

تحلیلی از آیات قرآن کریم  و

کلام امیرالمؤمنین (علیه السلام)

 

 

چکیده

فتنه یکی از آفات های جامعه است که بعضاً جامعه را به زوال و نابودی می کشاند. در جامعه ای که دچار فتنه شده است حق و باطل ممزوج هستند و خوب و بد با هم می سوزند، چرا که فضای فتنه مسموم است و معمولا انسان عامی قادر به تشخیص و رهایی از فتنه نیست. مگر آنکه گوش به فرمان بزرگی داشته باشد یا اینکه از راهنمایی هایی او استفاده کند و یا اینکه با تمسک به او از فتنه رها شود. البته در کنار اینها باید به دین و متدینین آگاه نیز تمسک داشت و البته از تاریخ هم عبرت گرفت. در کلام معصومین مخصوصاً علی (ع) آمده است که در فتنه طوری باشید که نتوان از شما سوء استفاده کرد. یا اینکه می فرماید: علم و پرچم فتنه نباشید. یا اینکه راههای رهایی از فتنه را برای ما تبیین می کنند که ما با تمسک به آنها و البته در درجه اول به کلام خداوند متعال می توانیم از فتنه و فتنه گر و عذاب آنها خلاص شویم. و یکی از عوامل موفقیت در استفاده از موارد فوق و رهایی از فتنه "بصیرت دینی" است.

 

 

 

۱۵ تیر ۹۳ ، ۱۷:۱۸
مهدی جمشیدی

مقدمه

با توجه به همه همه تقسیم‌بندی‌هایی که در نام‌گذاری و ارزیابی تفاسیر به طور اختصار آمده شد، ناگزیر باید مبانی و روش‌های تفسیری متداول در تفسیر قرآن را جدا از این تقسیم‌بندی‌ها مورد بررسی قرار داده، تعریفی دقیق از آن ارائه داد تا براساس آن بتوان با معیاری دقیق‌تر تفاسیر را دسته‌بندی و تمایز اصولی آن‌ها را مشخص نمود.

مبنا و روش تفسیری عبارت از مستند یا مستنداتی است که مفسر براساس آن کلامی را که خود ساخته و پرداخته است به عنوان تفسیر کلام خدا و معنی و مقصود آیات الهی قلمداد می‌کند و تنها راه دستیابی کامل به مقاصد قرآن را منحصراً همان مستند یا مستندات می‌شمارد و دیگر مبانی و روش‌ها را تخطئه می‌کند و آن‌ها را برای رسیدن به همه مفاهیم و مقاصد قرآن کافی نمی‌داند.

در حقیقت هر مبنای تفسیری به دو قاعده و یا دو قضیه (به اصطلاح منطقی) منتهی می‌شود:

الف) قرآن را می‌توان به استناد مبنای مورد نظر مثلاً، روایات مأثور تفسیر نمود و براساس این مبنا مقاصد قرآن را کشف کرد.

ب) هر نوع روش و مبنایی غیر از مبنای مورد نظر (در فرض مذکور مبنای تفسیر به مأثور) برای دستیابی به مفاهیم قرآن ممنوع یا نارسا بوده، مفاد و نتیجه آن غیرقابل استناد به قرآن است و یا برای رسیدن به جامعیت قرآن کافی نیست.

بنابراین به عناوین و انواع مختلفی که قابل جمع در مستندات تفسیری هستند، مبنا و روش تفسیری اطلاق نمی‌شود. مثلاً ممکن است در شیوه تفسیر فقهی، کلامی، فلسفی، علمی و حتی تفسیر صوفیانه از یک مبنا استفاده شده باشد. در این صورت هیچ کدام از این شیوه‌ها به عنوان مبنا و روش تفسیری تلقی نمی‌گردد.

براساس تعریفی که برای مبانی و روش‌های تفسیری ذکر کردیم نمی‌توان یک تقسیم‌بندی عقلی و حصری را در این زمینه ارائه داد و ناگزیر نوع تقسیم‌بندی در مورد مبانی و روش‌های تفسیری استقرایی بوده، در طول زمان قابل افزایش است.

7 روش، از روش‌های تفسیری جزء اصلی‌ترین روش‌های تفسیری هستند که ما به یک روش تفسیری به نام روش تفسیر هرمنوتیک اشاره کرده و به نقد و بررسی می‌پردازیم.

عمده‌ترین روش‌ها و مبانی تفسیری را می‌توان تحت عناوین زیر خلاصه نمود:

1- مبنا و روش «تفسیر نقلی» یا «تفسیر به مأثور». 

2- مبنا و روش «تفسیر به رأی».

3- مبنا و روش «تفسیر اجتماعی یا عقلی».            

4- مبنا و روش «تفسیر اشاری».

5- مبنا و روش «تفسیر رمزی».                             

6- مبنا و روش «تفسیر قرآن به قرآن».

7- مبنا و روش «تفسیر جامع» براساس قرآن، سنت (عترت)، اجماع و عقل.

۱۵ تیر ۹۳ ، ۱۷:۱۴
مهدی جمشیدی

  بسم الله الرحمن الرحیم

کپی برداری با ذکر نام نویسنده و پرتال جامع پژوهش حوزه بلامانع است



 

 

 

چکیده:

عقد نکاح دارای جنبه­های متفاوت نسبت به عقود دیگر بوده، طرفین در هنگام تشکیل آن به اهداف والایی غیر از اهداف منفعت طلبانه عقود دیگر نظر دارند. از طرفی متعاقدین در هنگام انعقاد عقد نکاح می­توانند شروطی را که خلاف مقتضای ذات عقد نباشد در آن بگنجانند. یکی از شرایطی که امروزه در کلیه نکاح­های رسمی گنجانــده شده و در صورت تحقق، به زوجه، حق وکالت در انتخاب نوع طلاق و جاری ساختن صیغه آن را می­دهد، ازدواج مجدد زوج است.

شایان ذکر است که در اجرای این شرط لازم نیست زوجه حقوق مالی خویش از جمله مهریه ما فی­القباله را بذل نماید. البته با رعایت این شرط که ازدواج مجدد زوج ناشی از زوجه مثلاً نشوز او نباشد؛ در غیر اینصورت زوجه نمی­تواند با استناد به چنین ازدواجی درخواست طلاق نماید.

 

کلید واژه­ها: نکاح، طلاق، شروط ضمن عقد نکاح، مهریه، رجوع، ازدواج مجدد

۱۵ تیر ۹۳ ، ۱۷:۰۵
مهدی جمشیدی


« همه دعوتیم به مهمانی خدا »
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ـ در توصیف ماه رمضان ـ :
آن، ماهى است که به میهمانى خدا دعوت شده‌اید و در آن، از اهل کرامت خدا قرار داده شده‌اید.
فضائل الأشهر الثلاثة : ص ۷۷ ح ۶۱ / مراقبات ماه رمضان، ص 28
  
۱۵ تیر ۹۳ ، ۰۰:۱۳
مهدی جمشیدی
امام باقر علیه السلام:
هر کس ماه رمضان بر او وارد شود و او روزش را روزه بگیرد و بخشى از شبش را به عبادت و نماز بایستد و از آنچه خداوند بر او حرام کرده، پرهیز کند، بدون حساب وارد بهشت می‌شود.
فضائل الأشهر الثلاثة : ص ۱۲۳ ح ۱۳۰ / ماه خدا: ج 1 ص 42
  
۱۵ تیر ۹۳ ، ۰۰:۱۲
مهدی جمشیدی
امام علی علیه السلام:
دانش فراگیرید؛ چرا که در تنهایى، همدم و در غربت، همره و در خلوت، همصحبت است.
  
۱۵ تیر ۹۳ ، ۰۰:۱۲
مهدی جمشیدی

پژوهش حوزه به نقل از مشرق: آنچه می خوانید شرح یک حدیث اخلاقی است که مقام معظم رهبری در ابتدای درس خارج خود بیان کرده اند.

حدیث:

سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) یَقُولُ لِأَصْحَابِهِ یَوْماً لَا تَطْعُنُوا فِی عُیُوبِ مَنْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ بِمَوَدَّتِهِ وَ لَا تُوَقِّفُوهُ عَلَى سَیِّئَةٍ یَخْضَعُ لَهَا فَإِنَّهَا لَیْسَتْ مِنْ أَخْلَاقِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی‌الله علیه و آله) وَ لَا مِنْ أَخْلَاقِ أَوْلِیَائه[۱]

ترجمه:

مسعدة گوید: شنیدم که امام صادق علیه السّلام روزى بأصحاب خود می‌فرمود: کسى‏ که از راه دوستى بشما روى آورد با نقل عیب‌هاى او رنجیده خاطرش مکنید و کار بدى (اگر از او سراغ دارید) که ذکرش او را سر افکنده می‌کند بیادش نیاورید که این کار (زشت و این عمل ناهنجار) از رفتار رسول خدا (ص) نیست و نه از رفتار اولیاء خدا است.

شرح:

یک کسی است که با اظهار دوستی به سمت شما می آید و اظهار علاقه‌ای به شما می‌کند، دست رد به سینۀ او نزنید با ذکر عیوبی که در او مشاهده می‌کنید، خیلی دستور مهم، بزرگ و عمومی‌ای است؛ یک کسی می‌آید اظهار علاقۀ به ما می‌کند، ما فوراً سراغ آن اشکالاتی که در او وجود دارد، برویم و روی آنها تکیه کنیم و طعن بر آنها بزنیم!

محبت کسی را که به شما اظهار محبت می‌کند، قبول کنید، ولو یک عیبی هم در او سراغ دارید، لزومی ندارد که طعن در آن عیب بکنید و این را موجب این قرار بدهید که دستِ ردّ به سینۀ او بزنید.

و لاتوقِفوه علی سیئةٍ یَخضَعُ لها، اگر کارِ خلافی دارد، گناهی دارد، عیبی دارد، لازم نیست او را بخاطر این عیب طرد کنید، متوقف کنید یعنی جلوی او را بگیرید ؛منافاتی ندارد با نهی از منکر، منافاتی ندارد با أحبّ أصحابی مَن أهدی الیَّ عیوبی، لکن رشتۀ پیوند محبت را حفظ کنید!

بعد البته انسان برای نهی از منکر یا برای اهدای عیوبِ دوستش و مرآت بودن برای مؤمن، فرصت‌هایی دارد، می تواند از این فرصت‌ها استفاده کند و این کار را انجام بدهد. اما اینطور نباشد که به مجرّد این که یک ایرادی، یک عیبی را در او سراغ دارید، محبتِ او را و خود او را طرد کنید و قبول نکنید؛ این یکی از آن شاه‌بیت‌های برخوردهای خوب در روابط اجتماعی است.

بعد فرمود: این، جزو اخلاق و رفتار پیغمیر و اولیائش نیست، یعنی آنها کسانی را که سراغشان می‌آمدند، هر چند عیوبی، اشکالاتی داشتند، دستِ ردّ به سینۀ آنها نمی‌زدند، جذبشان می‌کردند، نگه شان می‌داشتند، البته در اصلاحِ آنها هم می‌کوشیدند، امر به معروف، نهی از منکر هم می‌کردند.

این، یک قاعدۀ کلی است که به اندک بهانه‌ای افرادی را طرد کردن و رد کردن و آنها را از مرز دوستی خود خارج کردن، مخالف با آن چیزی است که در این حدیث به ما دستور داده شده است.[۲]

[۱] - الشافی، صفحه ۸۵۱

[۲] - ۵/۳/۱۳۹۲

۱۴ تیر ۹۳ ، ۲۰:۱۵
مهدی جمشیدی