به گزارش جهان، "داوود شهریاری" در گوگل پلاس خود نوشت: "حجت الاسلام علیرضا پناهیان" در جلسهای عنوان کرد: در خارج از کشور سخنرانی داشتم، یک آقای استاد دانشگاهی دعوت کرد خانهاش و گفت که این بحثی که کردید حجاب یک مسئلۀ عقلانی است، من این را میخواستم یک خاطره برای شما نقل کنم: خانم دانشجویی که میخواست کنفرانس بدهد، مینیژوب پوشیده بود، یعنی یکجوری پوشیده بود که سبکتر از وقتهای دیگر بود، من پنج نمره از کنفرانسش کم کردم، بهخاطر پوششاش.
یک میتینگی در دانشگاه توسط این دانشجوها راه افتاد، گفتند: ایشان آمده تبعیض مذهبی قائل شده چون مسلمان است، به حجاب علاقهمند است، پوشش ما را نپسندیده نمره ما را کم کرده. مسئولین دانشگاه دعوتم کردند گفتند که شما چرا این کار را کردید؟ من گفتم که ایشان وقتی پوشش خودش را کم کرده بود و جذاب سر کلاس ظاهر شده بود، موجب شد که نقد علمی در کلاس کاهش پیدا کند. میگفت بعد از این آییننامه شد، از این به بعد دانشجو بخواهد کنفرانس بدهد باید لباس رسمی بپوشد.
بعد از سی سال از انقلاب انگار هیچ عقلی نبوده که از حجاب دفاع کند و هیچ عقلانیتی در حجاب نیست، در هواپیما، در دانشگاه میخواهند در مورد حجاب صحبت کنند، میگویند ارزشهای اسلامی!
به مناسبت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان و آغاز ماه مهمانی خدا بر آن شدیم که پای درس اخلاق آیتالله محمدمهدی شبزندهدار بنشینیم که بخش پنجم آن با موضوع «امراض نفسانی» در ادامه میآید:
نصیحتی لازم برای طلاب
بحث ما در مورد موعظه قرآنی بود که در آیه ۷۷ سوره مبارکه قصص ذکر شده است. چند نصیحت مهم در این آیه مبارکه ذکر شده بود که به این نصیحت رسیدیم. «وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِی الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ»
ممکن است کسی به ذهنش بیاید که این نصیحت خیلی با صنف ما طلاب علوم دینی ارتباطی ندارد و شبیه نهی از شرب خمر و گناهان آنچنانی است که مبتلا به ما نیست. اما با مقداری تأمل متوجه میشویم که اتفاقاً این از آن نصایحی است که ارتباطی قوی با این صنف هم دارد. البته سنخ فسادهایی که ممکن است از روحانیون و طلاب و علما سر بزند، با فسادهایی که از دیگران سر میزند، فرق میکند. گاهی انسان میبیند در یک سخنرانی یا در درسی، سخنی گفته میشود که به مقتضای شعاع نفوذ کلمه آن شخص، منشأ فساد و غیبت و اختلافات و منشا ناامیدی میشود. خیلی پیش آمده که کسی مطلبی را از یکی از بزرگان و یا مراجع تقلید در منبر یا در درس نقل میکند بدون اینکه توجه داشته باشد که آن مرجع تقلید این سخن را به چه نحوی و در چه جایی و برای چه اشخاص فرمودهاند. همین نقل کردن در منبر و یا درس، گاهی موجب فساد میشود. همچنین گاهی انسان در میان اقوام و خویشان و عشیره مطلبی را نقل میکند که این مطلب موجب فساد در آن خانواده و آن گروه و آن اقربا میشود؛ به خصوص وقتی که طرف روحانی و طلبه باشد که دیگر شک نکرده و فکر میکنند حتماً راست گفته و درست است.
تسبیحات فاطمه زهرا سلام الله علیها | ||||||||||||||
امام صادق سلام الله علیه : : | ||||||||||||||
مَن سَبَّحَ تَسبیحَ فاطِمَةَ الزَّهراءِ علیهاالسلام قَبلَ أن یَثنِیَ رِجلَیهِ مِن صَلاةِ الفَریضَةِ غَفَرَ اللّهُ لَهُ. | ||||||||||||||
هر کس پس از نماز واجب، پیش از آن که پاهایش را از حالت نماز خارج سازد، تسبیحات فاطمه زهرا سلام الله علیها را بگوید، خداوندْ او را مىآمرزد. | ||||||||||||||
کافی: ج 3 ، ص 342 / نهج الذکر: ج2، ص89 |
||||||||||||||