« مذمت خشم بیجا »

« مذمت خشم بیجا »

امام هادی علیه السلام:

الغَضَبُ على مَن لَم تَملِک عَجزٌ، وعَلى مَن تَملِکُ لؤمٌ؛

خشم گرفتن بر کسى که تسلطى بر او ندارى، ناتوانى و بر کسى که تسلط دارى پستى است.

أعلام الدین: ص ۳۱۱/ چشم تماشا ، ص 218

 

« نکوهش سوء ظن بیجا »

« نکوهش سوء ظن بیجا »

امام هادی علیه السلام:

إذا کانَ زَمانٌ العَدلُ فیهِ أغلَبُ مِنَ الجَورِ، فَحَرامٌ أن تَظُنَّ بِأَحَدٍ سوءاً حَتّى تَعلَمَ ذلِکَ مِنهُ؛

در روزگارى که عدالت بیش از ظلم باشد، نارواست که به کسى گمان بد برى تا آنگاه که بدی‌اش معلوم گردد.

الدرّه الباهرة: ص۴۴ ح۱۴۶ / چشم تماشا ، ص 220

 

عکس غارتگر نفت ایران

 «دارسی‌» در دوره حکومت مظفرالدین شاه قاجار این امتیاز مهم را گرفت و متعهد شد طی دو سال شرکت یا شرکت‌هایی را برای بهره‌برداری از امتیاز، تاسیس کرده و از عواید حاصله ۱۶ درصد به عنوان حق‌الامتیاز و ۲۰ هزار لیره نیز نقداً به عنوان سهم ایران، به دولت بپردازد. این قرارداد ۵ سال قبل از مشروطیت منعقد شد. مجلس اول پس از مشروطه نیز پس از بحث‌های مفصل درباره قرارداد «دارسی‌»، آن را نه رد کرد و نه تصویب.

« نور عالمان »

« نور عالمان »

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

إنَّ مَثَلَ العُلَماءِ فِی الأَرضِ کَمَثَلِ النُّجومِ فِی السَّماءِ، یُهتَدى بِها فی ظُلُماتِ البَرِّ والبَحرِ، فَإِذَا انطَمَسَتِ النُّجومُ أوشَکَ أن تَضِلَّ الهُداةُ؛

مثَل دانشمندان در زمین، مانند ستارگان در آسمان است که در تاریکی‌های صحرا و دریا به آن‌ها راهیابى می‌شود، پس هرگاه ستارگان ناپدید شوند، بیم آن میرود که رهیافتگان گمراه شوند.

منیة المرید : ص ۱۰۴/ دانش نامه عقاید اسلامی: ج 3 ص 330

  

« جواد الأئمه سلام الله علیه »

« جواد الأئمه سلام الله علیه »

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

و یَخرُجُ مِن صُلبِ عَلِیٍّ (الرِّضا علیه السلام) ابنُهُ مُحَمَّدٌ المَحمُودُ أطهَرُ النّاسِ خَلقا و أحسَنُهُم خُلقا؛

از نسل علی (امام رضا علیه السلام) فرزندش محمّد پدید می‌آید که فرزندى است پسندیده و در آفرینش از همه مردم پاکتر، و در اخلاق از همه نیکوتر است.

کفایة الأثر ، ص ۸۴ / آینه یادها، ص 186

  

« نتیجه رویگردانی از خدا »

« نتیجه رویگردانی از خدا »

امام جواد علیه السلام:

مَنِ انقَطَعَ إلى غَیرِ اللّهِ وَکَلَهُ اللّهُ إلَیهِ؛

آن که به غیر خداوند روى آورد، خداوند به همو واگذارش کند.

بحار الأنوار ، ج ۶۸ ، ص ۱۵۵ / آینه یادها، ص 187

 

« تباهی عمل بدون علم »

« تباهی عمل بدون علم »

امام جواد علیه السلام:

مَن عَمِلَ عَلى غَیرِ عِلمٍ أفسَدَ أکثَرَ مِمّا یُصلِحُ؛

کسى که ناآگاهانه عمل می‌کند، بیش از به سامان آوردن تباه می‌کند.

تحف العقول: ص ۴۷ / چشم تماشا، ص208

 

بیماری که خون غیرمسلمان به بدنش نمی‌رفت

 «تنها ۹ سال با هم زندگی کردیم... خاطرات قشنگی از آن روزها دارم...» و این آغاز صحبت‌های زن بود که تمام داستان زندگی‌اش را به قهرمان آن مرتبط می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دانست... قهرمانی با تمامی شاخص‌های ابعادی و روحی آن. آنقدر غرق احساس از مرد زندگی‌اش حرف می‌زد، که گویی تمام حیات مادی و معنوی‌اش را تنها در آن "۹ سال باهم بودن..." می‌بیند. خدا او را از جنگ بازگردانده بود. خدا او را دوباره به "اعظم" داد تا بیشتر به داشتن این دارایی شیرین با او بودن ببالد.

حال سال‌ها از آن «۹ سال باهم بودن» آنها می‌گذرد و باز این "اعظم" است که لحظات کوتاه و پراکنده آن روزها را دائماً با خود مرور می‌کند تا شاید...

آنچه در ادامه می‌آید، گوشه‌هایی از خاطرات «اعظم صابری قمصری» همسر گرانقدر شهید شیمیایی «حمید رضا مدنی قمصری» است. از شهید حمید رضا، یا به قول همسرش «حمید آقا»، دست‌نوشته‌ها و خاطراتی به جا مانده که کنجکاوی ما را برای شناختن بیشتر روحیات او تحریک کرد، چنانچه با خود او نیز بواسطه این دستنوشته‌ها و خاطرات پراکنده‌ای که از او نقل شده، آشنا شده بودیم. 

یادداشت شریعتمداری درباره 'بی‌جبهه و جنگ انقلابی‌شده‌ها'

 حسین شریعتمداری در کیهان نوشت:

۱- بر سر آن بودیم که امروز در آستانه سالروز بعثت پیامبر اعظم(ص) وجیزه‌ای به همین مناسبت بنویسیم و با بضاعت و توشه ناچیز خود، گزارش‌گونه‌ای مستند از موقعیت کنونی انقلاب اسلامی ارائه دهیم، که به تعبیر زیبا و حکیمانه حضرت‌آقا، «بعثت دوم» بوده است و از این روی امام راحلمان- رضوان‌الله‌تعالی‌علیه- را احیاگر اسلام ناب محمدی(ص) نامیده‌اند، چرا که آن بزرگوار غبار قرن‌ها بدعت و تحریف و کج‌اندیشی و بداندیشی را که بر چهره اسلام نشسته بود، زدود و اسلام ناب محمدی(ص) را همانگونه که در «صدر» بود به دنیای ظلمت‌زده و تشنه عدالت عرضه نمود. 

« نور محمد و علی صلوات الله علیهما »

« نور محمد و علی صلوات الله علیهما »

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :

خُلِقتُ أنَا وعَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ مِن نورٍ واحِدٍ ، نُسَبِّحُ اللّهَ یَمنَةَ العَرشِ قَبلَ أن یُخلَقَ آدَمُ بِأَلفَی عامٍ؛

من و على بن ابى طالب از یک نور آفریده شده ایم و دو هزار سال پیش از آن که آدم آفریده شود، در سمت راست عرش، تسبیح خدا مى کردیم.

علل الشرائع : ص ۱۳۴ ح ۱ / دانش نامه امیرالمؤمنین علیه السلام : ج 8 ص 36