چکیده
عصمت خصیصهای است که انسان را از انجام گناه و ارتکاب خطا و اشتباه باز میدارد. متکلمان اسلامی بر برخورداری پیامبران از عصمت اتفاق نظر دارند هر چند در تعیین حدود و ثغور آن اختلافاتی وجود دارد.
افراد مردم از نظر ایمان و توجه به آثار گناهان متفاوت هستند به هر اندازه که ایمانشان قویتر و توجهشان به اثار گناهان، شدیدتر باشد اجتنابشان از گناه بیشتر و ارتکاب آن کمتر میشود. اگر درجه ایمان به حد شهود و اعیان برسد در اینجا احتمال اختیار گناه به صفر میرسد یعنی هرگز به طرف گناه نمیرود، چنین حالتی را عصمت از گناه مینامیم. پس عصمت از گناه ناشی از کمال ایمان و شدت تقواست.
۱۵ تیر ۹۳ ، ۱۷:۳۱