آیت الله محمدی گیلانی درگذشت
آیت الله محمدی گیلانی رئیس سابق دیوان عالی کشور و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام ساعتی پیش دار فانی را وداع گفت.
به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله محمدی گیلانی که چندی پیش به علت بیماری ریوی در یکی از بیمارستان های تهران بستری شده بود، پس از یک دوره بیماری ساعتی پیش دار فانی را وداع گفت.
وی از مبارزان انقلاب اسلامی و از یاران نزدیک امام خمینی(ره) بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ریاست دادگاه انقلاب، دیوان عالی کشور، نماینده مردم تهران در سه دوره مجلس خبرگان رهبری، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام و دبیری و عضویت در فقهای شورای نگهبان را بر عهده داشته است.
در سال 1388 به پاس سالها تلاش و مجاهدت ایشان در عرصههای مختلف قضا، نشان درجه یک عدالت نیز به وی اهدا شد.
پیکر آیتالله محمدیگیلانی صبح فردا از مقابل مدرسه عالی شهید مطهری به سمت سرچشمه تشییع می شود.
مراسم تشییع پیکر آیتالله محمدیگیلانی صبح فردا 19 تیر ساعت 9:30 دقیقه از مقابل مدرسه عالی شهید مطهری به سمت سرچشمه تشییع میشود، پس از برگزاری مراسم تشییع، پیکر این عضو مجلس خبرگان رهبری برای تدفین به قم منتقل خواهد شد.
گفتنی است؛ مجلس بزرگداشت آن مرحوم روز شنبه مورخ 21/ 4/ 93 از ساعت 10:30 الی 12:30 در مسجد ارک تهران برگزار خواهد شد
محمدی گیلانی در سال ۱۳۰۷ در روستای دعوی سرا از توابع شهرستان رودسر در استان گیلان در میان خانوادهای مذهبی به دنیا آمد. پدرش محمدجعفر در همان روستا زندگی میکرد. محمدی گیلانی با به پایان بردن دورة دبستان و شروع جنگ جهانی دوم در سال ۱۳۲۰ مجبور به ترک مدرسه شده، به کمک پدر رفت و چند سال به کشاورزی مشغول شد. در سال ۱۳۲۳ همزمان با تأسیس حوزه علمیه رودسر توسط سید محمد هادی روحانی به حوزه علمیه رودسر رفت و جامع المقدمات را فرا گرفت. آنگاه در سال ۱۳۲۵ به حوزه علمیه قم رفت و به تکمیل دروس ادبیات و فراگیری دروس دوره سطح پرداخت. با پایان یافتن دوره سطح، به درس خارج بروجردی راه یافت و در مدت دوازده سال کتاب صلوة را اتمام رساند. به موازات آن در درس اصول آیتالله خمینی نیز حضور پیدا کرد. در طول این مدت در درس اسفار و شفای علامه سید محمدحسین طباطبایی نیز به شرکت نمود. او بسیاری از کتب دورة سطح در فقه و اصول و حکمت و تفسیر را بارها تدریس کرده بود. همچنین وی از اساتید دانشکده الهیات دانشگاه تهران و دانشگاه امام صادق بود.[۱] علی مطهری، زهرا مصطفوی، احمد خمینی، مجید انصاری، احد فرامرز قراملکی، از جمله شاگردان نامدار وی هستند.[نیازمند منبع]
محمدی گیلانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی آیتالله خمینی به عنوان حاکم شرع تعیین شد و پس از آن به ریاست دادگاههای انقلاب اسلامی رسید.[۲] بنا به گزارشها او یکی از اصلی ترین چهرهها در اعدامهای دهه ۶۰ به شمار میرود.[۳][۴][۵] محمدی گیلانی در سال ۸۸ مجبور به موضع گیری در قبال "فتنه" شد و با وجود آنکه مدتی بود از فضای سیاسی کناره گرفته بود، جنبش سبز ایران را محکوم کرد و خواستار اعدام فتنه گران شد.[۶] هیئت وزیران در جلسه نهم فروردین ۱۳۸۸ با پیشنهاد وزیر دادگستری در خصوص اعطای نشان درجه یک عدالت به آیتالله محمدی گیلانی که به تایید کمیسیون اعطای نشانهای دولتی و موافقت رئیس جمهور رسیده بود، موافقت کرد.[۷]
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی امام خمینی(ره) به عنوان حاکم شرع تعیین شد و پس از آن به ریاست دادگاههای انقلاب اسلامی رسید.
وی در سال 1368 طی حکمی از سوی مقام معظم رهبری به عنوان نماینده رهبری در دانشگاهها منصوب شد.
هیئت وزیران در جلسه نهم فروردین ۱۳۸۸ با پیشنهاد وزیر دادگستری در خصوص اعطای نشان درجه یک عدالت به آیتالله محمدی گیلانی که به تایید کمیسیون اعطای نشان های دولتی و موافقت رئیس جمهور رسیده بود، موافقت کرد.
برخی از مسئولیتهای آیت الله محمدی گیلانی پس از انقلاب ۱۳۵۷ به شرح زیر هستند:
حاکم شرع و ریاست دادگاههای انقلاب اسلامی به دستور امام خمینی(ره)
عضو فقها و دبیر شورای نگهبان
نماینده حضرت امام خمینی(ره) در دانشگاهها و ریاست شورای مرکزی نمایندگان رهبر در دانشگاهها
رئیس هیأت عفو حضرت امام خمینی(ره)
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام
عضو شورای بازنگری قانون اساسی
نماینده مردم تهران در چهار دوره مجلس خبرگان
رئیس دیوان عالی کشور
تالیفات:
- قضا و قضاوت در اسلام
- حقوق کیفری در اسلام
- شرح زیارت اربعین
- شرح مناجات شعبانیه
- المعاد فی الکتاب و السنه
- الامامه و الخلافه فی الکتاب و السنه
- شرح زیارت امین الله
- تکملة شوارق الالهام
- حدیث الطلب و الارادة
- قرآن و سنن الهی در اجتماع بشر
- درسهای اخلاق اسلامی
- امام راحل و فقه سنتی
- خلق جدید پایانناپذیر (ترجمه رساله «قوه و فعل» علامه طباطبائی)
- ترجمه کتاب شفاء
- اسم مستأثر در وصیت امام و زعیم اکبر
- سروش قلم (مجموعه مقالات)
- شرح زیارت وارث
- در سایه حکمت (ترجمه و شرح گزیدهای از سخنان علی)